 | Klementynka
| |
Pochodzenie
Jest to jedna z odmian mandarynki, powstała przez przypadkowe lub celowe skrzyżowanie mandarynki z gorzką pomarańczą. Dokładnie nie jest znane jej pochodzenie. Jedna z wersji głosi, że w roku 1890 wyhodował ją lub znalazł w swoim ogrodzie ksiądz Clément Rodier. Druga zaś, że została ona przypadkowo odkryta w 1912 roku. Pewne jest jedynie to, że pochodzi ona z Algerii i została nazwana na cześć trapisty Père Clément.
Roślina
Klementynki rosną na gęstych, średniej wielkości drzewach, dostarczających zawsze równomiernie dużych plonów.
Owoc
- Jadalne: miąższ
- Niejadalne: skórka
- Skóra: ciemnopomarańczowa do czerwonawej
- Miąższ: pomarańczowy, bardzo aromatyczny
- Dojrzałość: skórka daje się łatwo ściągnąć, miąższ jest harmoniczny słodko-kwaskowaty
- Przejrzałe owoce: suchy miąższ
- Niedojrzałe owoce: zielonkawa skóra przylegająca do miąższu, owoc jest kwaśny
Zastosowanie
- Częste spożywanie tych owoców obniża znacznie ryzyko wystąpienia nowotworów i chorób wątroby – a to za sprawą dobroczynnego działania znajdujących się w tym owocu przeciwutleniaczy. Klementynki to również moc witamin! Ta „mini-apteka” zawiera m.in. witaminę A, B6, C, a także kwas foliowy. Ponadto minerały takie jak wapń, magnez, fosfor, potas, miedź czy mangan. Dlatego warto jeść klementynki nie tylko ze względu na ich cudownie słodki smak i delikatny, cytrusowy aromat, ale również dlatego, by poprawić koncentrację oraz pamięć, a także wzmacniać odporność na stres i przeziębienie.
Przechowywanie
Dojrzałe owoce przechowuje się w temperaturze pokojowej. Klementynki, jak wszystkie owoce cytrusowe nie dojrzewają podczas przechowywania.
