Monografia Wojnarowej
[przepisano z resztek monografii - zniszczonej w czasie powodzi w roku 1999 (stąd pewne fragmenty nieczytelne)]
Zamieszczam to jako dokument tamtych czasów.
WSTĘP
- Wojnarowa leży w powiecie nowosądeckim w północno-wschodniej części powiatu. Graniczy na wschód z Wilczyskami, na północ z Jeżowem, częścią Zamczyska i Jankową, na południowy-wschód z Chodorową, na południe z Krużlową Niżną i na zachód z Niecwią. Nazwa miejscowości jest urzędowa, pochodzenie nazwy wsi nie jest znane od kogo lub czego się wywodzi, mimo poszukiwań w starych dokumentach i kronikach.
- Dawniej była wsią typowo rolniczą o gospodarstwach średnich, małorolnych i karłowatych. W środku wsi był dwór należący do dziedziczki Długoszewskiej z Lipnicy Wielkiej. Obejmował około 100 ha ziemi. Dwór ten otrzymał w spadku syn z pierwszego małżeństwa hrabia Adam De Lawo. W roku 1945 został rozparcelowany na podstawie dekretu o reformie rolnej, część ziemi otrzymała służba folwarczna i bezrolni oraz zasłużeni dla Polski Ludowej. Z części obejmującej ?? ha ziemi utworzono PGR. Obecnie oprócz rolnictwa część ludności zatrudniona jest w różnych zakładach przemysłowych, poza miejscem zamieszkania i dojeżdża codziennie do pracy do 10-300 km autobusem lub pociągiem. Pracują w następujących zakładach: "Zakłady Azotowe im. Feliksa Dzierżyńskiego w Tarnowie", ZNTK w Nowym Sączu, Fabryka Maszyn i sprzętu Wiertniczego w Gliniku Mariampolskim, Krakowskie przedsiębiorstwo Melioracyjne w Nowym Sączu, Zakład Stolarki Budowlanej w Grybowie, SZEW w Biegonicach, GS Korzenna, od 01.04.1968 r. Kilka kobiet zajmuje się chałupnictwem - tkaniem kilimów zatrudnionych przez Spółdzielnię Pracy Przemysłu Ludowego i Artystycznego "Koronka" w Bobowej.
- Dawniej domy budowane były z drewna, kryte strzechą. Obecnie zamiast strzechy wprowadza się dachówkę, która zapobiega pożarom, a nowe domy buduje się z pustaków i cegły. Ułożone są frontem do drogi.
- Układ zabudowy wsi zbliżony jest do wielodrożnicy, wieś jest rozrzucona.
- Obecnie pod względem administracyjnym wieś należy do Gminy Korzenna, pow. Nowy Sącz, woj. Kraków.
W 1867 r. Wojnarowa należała do powiatu Grybów. Po zlikwidowaniu powiatu w Grybowie w 1932 r. Została włączona do pow. Nowosądeckiego. W 1954 r. Powstała GRN w Wojnarowej i trwała 6 lat. W 1961 r. Na skutek reorganizacji sieci administracyjnej rozwiązano GRN i włączono do GRN w Korzennej. We wsi znajduje się szkoła podstawowa, która powstała w czasie zaboru austriackiego. W 1952 r. Rozpoczęto przebudowę starej szkoły, a 21.09.1954 jej rozbudowę. Po raz pierwszy telefon został założony w latach 1937-38 i prowadził do dworu, kiedy hrabia został wybrany wójtem Gminy Korzenna. Założono pocztę i doprowadzono do niej telefon. W latach 1958 do 1960 zbudowano sklep spożywczy, w 1956 r. Zbudowano garaże dla kółka rolniczego, a w 1964 r. Uruchomiono Klub Książki i Prasy "Ruch", w 1972 r. Zbudowano mleczarnię. Budowę nowej szkoły rozpoczęto w 1966 r. Wieś została zelektryfikowana w 1960 r.
- Wieś dzieli się na 6 przysiółków: Mosteczna, Rzeki, Sośnie, Sikornik, Zabrzeż, Wojnarowa.
- Przez Wojnarową prowadzi droga asfaltowa z Nowego Sącza do Grybowa, jest to przebudowany dawny gościniec z XVI wieku, który prowadził z Nowego Sącza przez Librantową, Trzycierz, Korzenną, Wojnarową, Bobową, Siedliska, Zborowice, Cięzkowice do Biecza. Przebudowę drogi rozpoczęto w 1954 r., a ukończono w 1950 r. W związku z przebudową drogi i umocnieniem nawierzchni uruchomiono komunikację samochodową Nowy Sącz - Wojnarowa w 1952 r., Nowy Sącz - Wilczyska w 1964 r. I Nowy Sącz - Grybów w 1973 r.