Monografia Wojnarowej

[przepisano z resztek monografii - zniszczonej w czasie powodzi w roku 1999 (stąd pewne fragmenty nieczytelne)]

Zamieszczam to jako dokument tamtych czasów.

WSTĘP

  1. Wojnarowa leży w powiecie nowosądeckim w północno-wschodniej części powiatu. Graniczy na wschód z Wilczyskami, na północ z Jeżowem, częścią Zamczyska i Jankową, na południowy-wschód z Chodorową, na południe z Krużlową Niżną i na zachód z Niecwią. Nazwa miejscowości jest urzędowa, pochodzenie nazwy wsi nie jest znane od kogo lub czego się wywodzi, mimo poszukiwań w starych dokumentach i kronikach.
  2. Dawniej była wsią typowo rolniczą o gospodarstwach średnich, małorolnych i karłowatych. W środku wsi był dwór należący do dziedziczki Długoszewskiej z Lipnicy Wielkiej. Obejmował około 100 ha ziemi. Dwór ten otrzymał w spadku syn z pierwszego małżeństwa hrabia Adam De Lawo. W roku 1945 został rozparcelowany na podstawie dekretu o reformie rolnej, część ziemi otrzymała służba folwarczna i bezrolni oraz zasłużeni dla Polski Ludowej. Z części obejmującej ?? ha ziemi utworzono PGR. Obecnie oprócz rolnictwa część ludności zatrudniona jest w różnych zakładach przemysłowych, poza miejscem zamieszkania i dojeżdża codziennie do pracy do 10-300 km autobusem lub pociągiem. Pracują w następujących zakładach: "Zakłady Azotowe im. Feliksa Dzierżyńskiego w Tarnowie", ZNTK w Nowym Sączu, Fabryka Maszyn i sprzętu Wiertniczego w Gliniku Mariampolskim, Krakowskie przedsiębiorstwo Melioracyjne w Nowym Sączu, Zakład Stolarki Budowlanej w Grybowie, SZEW w Biegonicach, GS Korzenna, od 01.04.1968 r. Kilka kobiet zajmuje się chałupnictwem - tkaniem kilimów zatrudnionych przez Spółdzielnię Pracy Przemysłu Ludowego i Artystycznego "Koronka" w Bobowej.
  3. Dawniej domy budowane były z drewna, kryte strzechą. Obecnie zamiast strzechy wprowadza się dachówkę, która zapobiega pożarom, a nowe domy buduje się z pustaków i cegły. Ułożone są frontem do drogi.
  4. Układ zabudowy wsi zbliżony jest do wielodrożnicy, wieś jest rozrzucona.
  5. Obecnie pod względem administracyjnym wieś należy do Gminy Korzenna, pow. Nowy Sącz, woj. Kraków.

    W 1867 r. Wojnarowa należała do powiatu Grybów. Po zlikwidowaniu powiatu w Grybowie w 1932 r. Została włączona do pow. Nowosądeckiego. W 1954 r. Powstała GRN w Wojnarowej i trwała 6 lat. W 1961 r. Na skutek reorganizacji sieci administracyjnej rozwiązano GRN i włączono do GRN w Korzennej. We wsi znajduje się szkoła podstawowa, która powstała w czasie zaboru austriackiego. W 1952 r. Rozpoczęto przebudowę starej szkoły, a 21.09.1954 jej rozbudowę. Po raz pierwszy telefon został założony w latach 1937-38 i prowadził do dworu, kiedy hrabia został wybrany wójtem Gminy Korzenna. Założono pocztę i doprowadzono do niej telefon. W latach 1958 do 1960 zbudowano sklep spożywczy, w 1956 r. Zbudowano garaże dla kółka rolniczego, a w 1964 r. Uruchomiono Klub Książki i Prasy "Ruch", w 1972 r. Zbudowano mleczarnię. Budowę nowej szkoły rozpoczęto w 1966 r. Wieś została zelektryfikowana w 1960 r.

  6. Wieś dzieli się na 6 przysiółków: Mosteczna, Rzeki, Sośnie, Sikornik, Zabrzeż, Wojnarowa.
  7. Przez Wojnarową prowadzi droga asfaltowa z Nowego Sącza do Grybowa, jest to przebudowany dawny gościniec z XVI wieku, który prowadził z Nowego Sącza przez Librantową, Trzycierz, Korzenną, Wojnarową, Bobową, Siedliska, Zborowice, Cięzkowice do Biecza. Przebudowę drogi rozpoczęto w 1954 r., a ukończono w 1950 r. W związku z przebudową drogi i umocnieniem nawierzchni uruchomiono komunikację samochodową Nowy Sącz - Wojnarowa w 1952 r., Nowy Sącz - Wilczyska w 1964 r. I Nowy Sącz - Grybów w 1973 r.